Een paar maanden geleden, toen de vrieskou in alle hevigheid toesloeg, stond ik in een kledingwinkel een trui uit te zoeken voor onze 2-jarige dochter. Althans, dat was de bedoeling. Gewoon een leuke trui, iets makkelijks..
Afgelopen woensdag schoof ik met een aantal ‘stoere moeders’ in een gezellig café aan bij Pia Dijkstra. Dijkstra, niet alleen (sinds vorige week) aankomend kamerlid voor D66, maar ook voorzitter van de Taskforce Deeltijd, die meer vrouwen aan het werk wil zien. Continue reading
Hoe zouden ze het doen? Tonnen hooi op trekkers aan laten rukken? Als een soort noodhulp uit een vliegtuig boven de natte kleigrond neergooien? En hoe snel gaat Staatsbosbeheer de duizenden dieren in ‘Jurassic Park aan de Zuiderzee’ bijvoeren?
Maandag 8 maart, half zes in de ochtend. De Oostvaardersplassen, het natuurgebied tussen Almere en Lelystad. Het lijkt een paradijselijk plaatje. Mijn collega Pauke de Kok is op pad om opnieuw opnames te maken. Het is koud, iets onder nul en het sneeuwt licht.
Het weigeren van de hostie aan homoseksuelen binnen de katholieke kerk zat mijn moeder (bijna 77) zo hoog dat ze dreigde actie te gaan voeren. Ze was druk bezig haar katholieke familie en vriendenkring te mobiliseren. Vooral als ze net als zij een lesbische of homoseksuele dochter of zoon hebben.
Een collega wees me op buitengewoon leuke afleveringen van BBC’s Newswipe. Een parodie op het nieuws. Op wat ik doe dus, als (televisie)journalist. Kijk dit filmpje eens, briljant!
Consternatie alom op de redactie vanmorgen. De gemalen zijn stilgezet! We hebben het natuurlijk over de duizend gemalen in Friesland die, zolang ze draaien, een Elfstedentocht tot een ver-van-mijn-bedshow bombarderen.
Morgen, Eerste Kerstdag, zendt Radio 1 een reportage uit die collega Sander ‘t Sas en ik maakten in 2003 over de tienduizenden mensen in Nederland die besmet bleken te zijn met Hepatitis C door bloedtransfusies in het verleden. Dit in het kader van een Grote Terugblik op tien-jaar-nieuws bij Radio 1 deze week, de zogenaamde Decennium10Daagse. Van elke jaar -vanaf 2000 dus- worden de in de ogen van de programmamakers beste c.q. meest nieuwswaardige verhalen geselecteerd en uitgezonden.
Schuldgevoel kent vele vormen. Zo gaat EenVandaag-collega Amanda uit schuldgevoel terug naar Rusland en andere verre streken om mensen te spreken die zij ooit -bij het maken van een reportage- voor haar gevoel in de steek heeft gelaten. Een herkenbaar gevoel. Maar schuldgevoel kent ook een bijna dagelijkse variant. Die van ons eten.
Uitgerekend op de dag dat wij op de redactie van EénVandaag een ‘klimaatneutrale uitzending’ maken, ligt er een flink pak sneeuw als ik de gordijnen rond half zeven opendoe. Een uitgelezen kans mijn dag zo klimaatneutraal-als-mogelijk door te brengen…of niet?